تعیین بهترین مرحله پیشرفت جنینی در برابرتاثیرات DMSO و EG به …
استراهای پلاستیکی به روش Open Pull طبق روش Kasai منجمد شدند. پس از دو هفته نگهداری جنین ها در نیتروژن مایع، دوباره در محیط آزمایشگاهی ذوب و کشت شدند.
نتایج: در این تحقیق پس از ذوب ۴۶۶ جنین منجمد شده، اکثریت آنها از نظر شکل ظاهری، ریخت طبیعی داشتند. سرعت شکافتگی در راستای رسیدن به مرحله ی بلاستوسیست مرتبط با سرعت رشد جنین ها بود. نتایج نشانگر آنست که مراحل رشد بالاتر نسبت به مراحل زیگوت و دو سلولی نتایج بهتری را حاصل نمودند.
نتیجه گیری: مرحله مورولا بهترین مرحله برای جنین های موش محسوب می شود، زیرا که سرعت احیای مورولای منجمد شده ۹۷ درصد بوده که با ریخت شناسی و یا نمو تا مرحله بلاستولایی تایید می شود.
| برای دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت fumi.ir مراجعه نمایید. |
کلمات کلیدی: انجماد شیشه ای، بلاستوسیست، مورولا، اتیلن گلیکول، دی متیل سولفوکساید
فصل اول
مقدمه
بشر از قرنها قبل با پدیده یخ زدن و کاربردهای آن در زندگی و فواید و مضرات احتمالی آن آشنا بوده است. مشاهده دانه های گیاهان که علیرغم گذرانیدن فصل یخبندان پس از گرم شدن هوا و آب شدن یخها و بدنبال قرار گرفتن در خاک مناسب شروع به رویش می کردند این فکر را قوت می بخشید که برخی از جانداران در شرایط مناسب می توانند یخ زدنهای طولانی را تحمل کرده و زنده بمانند. این قبیل مشاهدات بشر را راهنمایی می کرد تا از سرد کردن و یخ زدن برای نگهداری مواد خوراکی استفاده کنند. با پیشرفت دانش بشری روش های گوناگونی برای سرد کردن و نگهداری مواد ابداع شد و هم اکنون انسان از پدیده انجماد تقریبا بطور روزمره استفاده می کند ولی سالهای زیادی از سرما تنها برای نگهداری مواد خوراکی مانند گوشت، ماهی، حبوبات و … استفاده می شد و با توجه به اینکه زنده ماندن این مواد پس از انجماد چندان مورد نظر استفاده کنندگان نبود دانش زیست شناسی انجمادی[۱] چندان پیشرفت نکرده بود. بتدریج فکر استفاده از سرما برای نگهداری طولانی مدت سیستم های زنده مانند گلبولهای قرمز، مخمرها و … و استفاده از آنها در زمان دیگری قوت گرفت و آزمایشات فراوانی در این رابطه طراحی و انجام شد ولی اکثر این آزمایشات با توجه به عدم موفقیت و یا موفقیت اندکی همراه بود. پراکندگی جمعیت، ناباروری و افزایش حساسیت به بیماریها منجر به افزایش میزان انقراض و کاهش بازدهی تعدادی از گونه ها می شود (Sunquist et al., 2002; Holt et al., 1999).
به منظور حفظ و جلوگیری از انقراض گونه ها و ذخیره ژنتیکی آنها استفاده از تکنولوژی کمک باروری (ART)[2] ابزار با ارزشی در جهت رفع این مشکل می باشد. این تکنولوژی شامل روشهای گسترده ای مانند: لقاح آزمایشگاهی (IVF)[3]، تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم(ICSI)[4] انتقال جنین(ET)[5]، انتقال هسته(NT) [6]، و حفاظت انجمادی[۷] جنین، تخمک و اسپرم می باشد.(Comizzoli et al., 2000)
۱-۱- تولید جنین در شرایط in vivo
۱-۱-۱- لقاح[۸]
لقاح فرآیندی است که در طی آن دو سلول جنسی بالغ (یک اسپرم و یک تخمک) درلوله رحمی در هم آمیخته و یک سلول واحد به نام سلول تخم را تشکیل می دهند. بنابراین تخم یک سلول دیپلوئید تمایز نیافته است که از هم در آمیختن دو گامت هاپلوئید بسیار تخصص عمل یافته تشکیل شده است(Eisenbach & Turkaspa, 1998).
۱-۱-۲- نزدیک شدن گامت ها
در این فرآیند، گامت های نر و ماده به لوله رحمی رسیده و به هم نزدیک می شوند. در زمان مقاربت و یا تلقیح مصنوعی مایع منی در حوالی سرویکس در واژن تخلیه و عبور بعدی
